“โทรคมนาคม” หมายถึงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการสื่อสารในระยะไกล เป็นความสามารถในการถ่ายทอดข้อมูลอย่างรวดเร็ว ถูกต้อง และมีประสิทธิภาพ มันเป็นหนึ่งในความสำเร็จหลักที่ช่วยขับเคลื่อนนวัตกรรมของมนุษย์ จากมนุษย์ยุคก่อนประวัติศาสตร์ที่มีเพียงสัญญาณไฟในการสื่อสารระยะไกล ไปจนโทรศัพท์มือถือที่มีกำลังรับส่งสัญญารสูง สามารถที่จะเชื่อมต่อหาอีกฝ่ายที่อยู่ไกลหลายพันกิโลเมตรได้ เพียงแค่กดโทรครั้งเดียว

ปัจจุบันนี้สื่อสารยังคงเป็นกุญแจสำคัญสำหรับการอยู่รอดและความเจริญของมนุษย์ ประวัติความเป็นมาของการสื่อสารโทรคมนาคมแสดงให้เห็นถึงการพัฒนาอย่างไม่หยุดยั้ง เพื่อให้สอดคล้องกับการเติบโตของสังคมมนุษย์ ที่นับวันนี้ได้แผ่ขยายอารยธรรมออกไปจนทั่วทุกมุมโลก ทำให้เทคโนโลยีด้านการสื่อสารนี้ จำเป็นและสำคัญกว่าครั้งไหนๆ วันนี้จะพามาย้อนดูกับวิวัฒนาการของพวกมัน ตั้งแต่ยุคเริ่มแรกจนถึงปัจจุบัน

สมัยก่อนประวัติศาสตร์

ความพยายามครั้งแรกของมนุษย์ในการสื่อสารทางไกลนั้น มีจำกัดมาก มนุษย์ยุคก่อนประวัติศาสตร์อาศัยสัญญาณควันไฟ รวมถึงเสียงกลองเพื่อส่งข้อความ ขณะที่พวกเขาพยายามติดต่อกลุ่มใกล้เคียง สัญญาณเหล่านี้จำเป็นต้องมีความหมายในตัดสินใจล่วงหน้าเช่น ปลอดภัย อันตราย หรือ ได้รับชัยชนะ นอกจากนี้ยังใช้เป็นรูปแบบของระบบเตือนภัยเพื่อแจ้งเตือนว่ามีสัตว์ร้ายอยู่ใกล้ หรือมีผู้บุกรุก

คริสตศักราชศตวรรษที่ 6 (กำเนิดจดหมาย)

ไซรัสมหาราช เป็นจักรพรรดิเปอร์เซียที่มีอำนาจสูงสุดของเปอร์เซีย ในคริสตศักราชศตวรรษที่ 6 จักรวรรดินั้นกว้างใหญ่มากจนไซรัสไม่สามารถสื่อสารได้ทั่วถึงจากปลายด้านหนึ่งไปยังอีกด้านหนึ่ง เขาจึงคิดค้นวิธีการสื่อสารรูปแบใหม่ขึ้นมาคือ “จดหมาย” ด้วยเหตุนี้เองทำให้ไซรัสได้การยกย่องว่าเป็นผู้สร้างระบบไปรษณีย์แห่งแรกในประวัติศาสตร์ของโลก ก่อนที่มหาอำนาจอื่นๆ เช่น อียิปต์ โรม และจีน ในที่สุดก็สร้างระบบไปรษณีย์ของตัวเองในภายหลัง

คริสตศักราชศตวรรษที่ 6 (นกพิราบ)

เปอร์เซียถือเป็นผู้สร้างระบบส่งข้อความด้วยนกพิราบคนแรกๆ ในช่วงศตวรรษที่ 5 ก่อนคริสตศักราช เนื่องจากการค้นพบว่านกพิราบนั้น มีความสามารถที่จะหาทางกลับไปยังรังของมันเองโดยไม่คำนึงถึงระยะทาง ทำให้สมัยก่อนนักเดินทางจะนำนกพิราบติดตัวไปกับพวกเขาด้วย เวลาจะส่งข้อความจะแนบข้อความไปกับนก ก่อนที่ปล่อยพวกมันให้บินกลับบ้าน

สัญญาณไฟ (คริสต์ศักราช 1867)

ไฟกระพริบถูกใช้เป็นสัญญาณในทะเล เป็นแนวคิดของกองทัพเรืออังกฤษ เพื่อใช้เป็นวิธีการสื่อสารกันระหว่างเรือในกองทัพ ด้วยวิธีนี้กะลาสีสามารถสื่อสารได้อย่างง่ายดาย รหัสนี้คล้ายกับรหัสมอร์ส แต่ในที่สุดรหัสมอร์สก็ใช้กันอย่างแพร่หลายมากขึ้น

กำเนิดโทรศัพท์ (คริสต์ศักราช 1876)

นับเป็นปีที่ยิ่งใหญ่ของ Alexander Graham Bell เมื่อเขาเดินทางมาสหรัฐอเมริกาในฐานะครูสอนคนหูหนวก เขาพยายามคิดหาวิธีถ่ายทอดคำพูดด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์ แม้จะมีการสนับสนุนจากเพื่อนของเขาเพียงเล็กน้อย แต่เขาคิดค้นโทรศัพท์ได้สำเร็จในเดือนมีนาคมปี 1876

กำเนิดวิทยุ (คริสต์ศักราช 1896)

ในปี 1896 Guglielmo Marconi ส่งข้อความไร้สายทางไกลครั้งแรกของเขา สัญญาณถูกส่งผ่านระยะทางไกล 2 กิโลเมตร ผู้รับสัญญาณนี้โบกผ้าเช็ดหน้าสีขาวเพื่อแสดงว่าได้รับแล้ว สิ่งนี้ทำให้ Marconi ได้กลายชายผู้คิดค้นวิทยุคนแรกของโลก

กำเนิดโทรทัศน์ (คริสต์ศักราช 1927)

Phillip T. Farnsworth ได้คิดค้นโทรทัศน์ชุดแรกที่ทำงานได้ สิ่งที่เขาค้นพบคือเราสามารถเข้ารหัสคลื่นวิทยุด้วยภาพ แล้วฉายภาพเหล่านั้นกลับสู่หน้าจอ สิ่งนี้ทำให้เรามีต้นแบบโทรทัศน์เป็นครั้งแรก

ระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์ (คริสต์ศักราช 1969)

ในเดือนตุลาคมปี 1969 ได้มีการทดสอบการส่งข้อมูลผ่าน ARPANET ซึ่งเป็นบรรพบุรุษของอินเทอร์เน็ต นี่เป็นเครือข่ายคอมพิวเตอร์เครื่องแรกซึ่งถูกคิดค้นโดย Charley Kline และ Bill Duvall

โทรศัพท์มือถือยุคแรก (คริสต์ศักราช 1973)

นักประดิษฐ์ชื่อ Martin Cooper คิดค้นโทรศัพท์มือถือครั้งแรกในปี 1973 โดยมีคู่แข่งคือ Bell Labs, Joel Engel โทรศัพท์มือถือเครื่องแรกมีเวลาสนทนาสูงสุด 30 นาที ใช้เวลาหนึ่งปีในการชาร์จแบตเตอรี่ ในที่สุดมันก็กลายเป็นต้นแบบสำหรับโทรศัพท์มือถือเครื่องแรกของ Motorola